Zaman Sayacı

"İnsan sevmeli; bazen bir insanı, yahut da bir ağacı ya da kanadı kırık bir kuşu... Zaten sevmese insan, İnsan mı olur?" demiş ya Cahit Zarifoğlu, ben birçok şeyin yanında bir de 'kelaynak' seviyorum artık.  Evet, kelaynak. Hani o saç özürlü, kara kuru, görece olarak çirkince kuş. Çok hayranım kendilerine...  Bugün, size 14 Şubat 'ın en vefalı kuşlarını anlatacağım... 2021 'in Ekim ayında, uzun zamandır fırsat bulamadığım bir seyahate gitme imkanım oldu. Oldukça uzun bir GAP programıydı. Geziye tek katılmama rağmen, bütün ekiple tanışır tanışmaz kaynaştık. Benim için, görsel zenginliğe doyamadığım, yorucu olduğu kadar inanılmaz keyifli bir seyahatti. Nemrut 'un zirvesinden, Fırat 'ın sularına uzanan bu keşifli süreçten bugünkü yazının konusu olan kelaynaklara geçiş yapıyorum...  Gezimizin bir durağı da, Şanlıurfa 'nın Birecik ilçesindeki ' Birecik Kelaynak Üretme İstasyonu' ydu. Oraya gidene kadar sadece bir kuş olarak bildiğim kelaynakla...

Seyahat etmeyi sever misiniz? Kim sevmez ki!  Dediğinizi duyar gibiyim... Üniversitedeki ilk günümüzde bir hocamız bütün sınıfa verdiği tavsiyede "okul sürecinde bol bol gezin. İş hayatına atılınca bir daha bu fırsatı bulamayacaksınız. Ben en çok  üniversite döneminde seyahat ettim." Demişti...  Okulun ilk günü bir hocanın böyle bir tavsiyede bulunmasına hem şaşırmış hem de etkilenmiştim. Onun açısından tecrübeyle sabitti ve benim gibi meraklı bir bünyeye söyledikleri tesir etmiş olmalı ki her fırsatı değerlendirip bolca seyahat ettiğim hayatımın en keyifli dönemlerinden biriydi...  Sevgili Karabey hocamı ve bize verdiği değerli tavsiyeleri buradan da minnetle anıyorum. İyi ki varsınız. Seyahat etmenin insanın ufkunu açtığına şahitlik etmiş birisi olarak, mecburiyetler dışında kalan her süreçte bazen aile fertleriyle, bazen dostlarımla, bazen yalnız ama hep aynı merak ve heyecanla yeni yolculuklara çıkma imkanım oldu.  Çok şükür ş anslı bir insanım, karşıma hep...