Zaman Sayacı

Çocukluğumda hatırladığım her yılbaşı gününde yağan kar, uzun zamandır İstanbul'a yağmıyordu ta ki ben arkadaşlarımla yılbaşı ertesi bir kaçamak yapana kadar... Her zamanki gibi bir anda karar verip program yaptığımız rota bu sefer Macaristan 'ın başkenti Budapeşte 'ydi... Yeni yılın ilk günü iki şehirde birden bulunma fikri çok heyecan vericiydi tabii ki kar yağışı başlayıp bütün seferler teker teker iptal olmaya başlayana kadar...  Oldukça heyecanlı bir bekleyişle,  iptal olma ihtimali, iptal olmasa bile 3-4 saat rötar olur mu derken kendi aramızdaki yazışmalar ve aman evden çıkmadan son kez kontrol edip çıkalım ikazlarımızdan sonra İstanbul'un nadir trafiksiz zamanlarından birinin tadını çıkararak gittiğimiz havaalanında 5 dakika bile rötar yapmadan gittiğimize inanamayarak  Budapeşte'ye ayak basıyoruz... Aynı gün iki yerde birden olmanın en güzel yanlarından biri de ciddi bir kar yağışından ve soğuk havadan çıkıp, yaklaşık iki saat sonra kar yağmamış bir şeh...

Yeni bir yıldan herkese merhaba,  bu yıl hepimiz için yeni ve keyifli başlangıçların gerçekleştiği, kaybetmekten çok kazandığımız, üzülmekten çok sevindiğimiz, hoşgörülü bir yıl olsun...  Ve elbette sanat dolu olsun!  Sizler için, bu sezon izlediğim ve yeni yılda da devam eden seveceğinizi düşündüğüm bir kaç oyun seçtim... Köprüden Görünüş - Oyun Atölyesi Genç Yönetmen Hira Tekindor 'un yönettiği, Arthur Miller 'ın meşhur eserinden sahnelenen oyunun başrollerini; Bülent İnal, Aslı Yılmaz, Nazlı Bulum, Kubilay Karslıoğlu, Aykut Akdere, Ercüment Acar,  Sedat Bilenler ve Melih Pamukçu ’nun paylaştığı "Köprüden Görünüş" Liman işçisi Eddie ve ailesinin hikayesini başarılı bir şekilde sahneye koyuyor... Antabus - Tatbikat Sahnesi Seray Şahiner 'in kitabından uyarlanan, İlham Yazar 'ın yönettiği ve Nihal Yalçın 'ın göz dolduran performansıyla "Antabus" üçüncü sayfa haberlerinde anlatılan hikayelerden biri olan Leyla Taşçı'nın hayatı... Bir ...

Evet yanlış okumadınız Zenne ... Bu zamanda Zenne mi kaldı? Diyorsanız "Bo Sahne" de bir tane var. Sinemada izlediğim "Zenne" filmi beni çok etkilemişti. Bu sezon başlayan "Son Zenne" yi duyduğumda ister istemez bir karşılaştırma yapıp, acaba hayal kırıklığı olur mu, yoksa Zenne kadar iyi bir performans izler miyim? diye düşündüğümü hatırlıyorum… Diğer işlere ve oyunlara dalıp unuttuğum oyunu, bir arkadaşımın hatırlatmasıyla geçen akşam izleme fırsatı buldum. Yıllar önce ünlü bir oyuncuyu neredeyse 10-15 kişinin izlediği koca bir salonda, utançtan yerin dibine girmek istediğimi hatırlıyorum. Boş koltuklar oyunculara saygısızlıkmış gibi gelir hep bana... Bu nedenle dolu salonlar her zaman hoşuma gitmiştir. Ek sandalye koyacak kadar dolu bir salonda oyun izlemek de ayrı bir keyif... Gelelim oyunumuza; Nilifer Bıyıklı 'nın hikayesini oyunlaştıran ve yöneten Serdar Saatman 'ı kutlamak gerek, gerçekten iyi bir iş çıkarmış... Oyunda, ucuz bir müzi...