Planlasam da ertelediğim ve çok alakasız zamanlarda işte şimdi tam zamanı dediğim şeyler var. Bu bazen yazmam gereken bir yazı, okumam gereken bir kitap, spoilera maruz kalmamak için takip ettiğim diziyi tam sezonunda günü gününe izlemek gibi (çok nadirdir günü gününe izlediğim) bazen de daha sinemaya gelmeden fragmanını görüp, bu filmi mutlaka izlemeliyim dedikten yaklaşık bir sene sonra izlediğim "Kafernahum" (Capharnaüm) gibi. Pişman mıyım? Genelde hiç olmam... Yakın bir arkadaşımın ısrarlarını dikkate almadığım için artık espriye çevirdiği 'zamanı değilmiş' lafımın arkasındayım. Çünkü bana göre; bir türlü başlanamayan kitabın da herkesin görüp senin daha gidemediğin o yerlerin de henüz izleyemediğin aklındaki o filmin de bir türlü bir araya gelemediğin o arkadaş toplantılarının da bir zamanı var. Çünkü her şey olması gerektiği zamanda olur. En iyi şekilde anlayacağın tam da ihtiyacının olduğu, iyi ki öyle olmuş diyeceğin zamanlarda... Uzun lafın kısası ...
Söz uçar, yazı kalır!